Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήμουν στη Δράμα (και στην Καβάλα) ύστερα από πρόσκληση του Συνδέσμου Φιλολόγων Δράμας, με πρωτοβουλία του Βασίλη Συμεωνίδη και του Σωτήρη Γκαρμπούνη, με τους οποίους είχα διασταυρωθεί και συνοδοιπορήσει αρκετές φορές στα δικτυακά γλωσσομονοπάτια αλλά δεν είχε τύχει ως τώρα να συναντηθούμε. Στη Δράμα πήρα μέρος σε δυο εκδηλώσεις: την Παρασκευή 31.10 μίλησα στο δημοτικό ωδείο με θέμα “Γλώσσα, γλώσσες: μύθοι και αλήθειες” ενώ το Σάββατο έγινε συζήτηση, πιο χαλαρή, σε καφενείο.
Εδώ βλέπετε μια φωτογραφία από την πρώτη εκδήλωση -και εδώ άλλη μία, ενώ προσπαθούμε εναγωνίως να κάνουμε τον λάπτοπ να συνεννοηθεί με τον προτζέκτορα, που μια βεβιασμένη κίνηση τους έκανε να διακόψουν διπλωματικές σχέσεις (τελικά παρουσιάστηκε ως από μηχανής θεός ένας αρχαίος λάπτοπ που έκανε καλά τη δουλειά του). Εδώ βλέπετε μια φωτογραφία από τη δεύτερη εκδήλωση, ενώ το πρόγραμμα περιλάμβανε επίσης και εκδρομές στα πέριξ (απ’ όπου βλέπετε ότι τη σήμερον ημέρα όλοι φωτογραφίζουν -και αυτούς που φωτογραφίζουν).
Περισσότερες φωτογραφίες θα βρείτε στη σελίδα του Συνδέσμου, όπου υπάρχει επίσης το κείμενο της ομιλίας μου σε pdf (αλλά αυτό θα το δημοσιεύσω εδώ πιο κάτω), καθώς και οι διαφάνειες που χρησιμοποίησα, επίσης σε pdf.
.....
Με προβλημάτισε ελαφρώς μια ερώτηση που έγινε γύρω στο 1.28.30 της ομιλίας, από έναν εκπαιδευτικό, φυσικό στην ειδικότητα, ο οποίος εξέφρασε πολύ ευγενικά την απογοήτευσή του επειδή στην ομιλία μου αναφέρθηκα μόνο στα κακώς κείμενα της γλώσσας και μόνο σε ένα σημείο την επαίνεσα, ενώ θα έπρεπε κατ’ αυτόν να εξάρω το ρυθμό, τη μουσικότητα και τη σοφία της. Θα ακούσετε τη στιχομυθία (ελπίζω να ακούγεται καλά και η δική του τοποθέτηση) που όμως ξεστράτισε και σε άλλα θέματα. Αυτό που θέλω να γράψω εδώ είναι ότι αυτονόητη είναι η αγάπη που τρέφουμε για τη γλώσσα μας όσοι τη μελετάμε, και δεν πιστεύω ότι για να ανασκευάσουμε μερικούς “ευχάριστους μύθους” πρέπει πρώτα να αναφέρουμε και ισόποσους επαίνους.
διάβασε περισσότερα εδώ
Εδώ βλέπετε μια φωτογραφία από την πρώτη εκδήλωση -και εδώ άλλη μία, ενώ προσπαθούμε εναγωνίως να κάνουμε τον λάπτοπ να συνεννοηθεί με τον προτζέκτορα, που μια βεβιασμένη κίνηση τους έκανε να διακόψουν διπλωματικές σχέσεις (τελικά παρουσιάστηκε ως από μηχανής θεός ένας αρχαίος λάπτοπ που έκανε καλά τη δουλειά του). Εδώ βλέπετε μια φωτογραφία από τη δεύτερη εκδήλωση, ενώ το πρόγραμμα περιλάμβανε επίσης και εκδρομές στα πέριξ (απ’ όπου βλέπετε ότι τη σήμερον ημέρα όλοι φωτογραφίζουν -και αυτούς που φωτογραφίζουν).
Περισσότερες φωτογραφίες θα βρείτε στη σελίδα του Συνδέσμου, όπου υπάρχει επίσης το κείμενο της ομιλίας μου σε pdf (αλλά αυτό θα το δημοσιεύσω εδώ πιο κάτω), καθώς και οι διαφάνειες που χρησιμοποίησα, επίσης σε pdf.
.....
Με προβλημάτισε ελαφρώς μια ερώτηση που έγινε γύρω στο 1.28.30 της ομιλίας, από έναν εκπαιδευτικό, φυσικό στην ειδικότητα, ο οποίος εξέφρασε πολύ ευγενικά την απογοήτευσή του επειδή στην ομιλία μου αναφέρθηκα μόνο στα κακώς κείμενα της γλώσσας και μόνο σε ένα σημείο την επαίνεσα, ενώ θα έπρεπε κατ’ αυτόν να εξάρω το ρυθμό, τη μουσικότητα και τη σοφία της. Θα ακούσετε τη στιχομυθία (ελπίζω να ακούγεται καλά και η δική του τοποθέτηση) που όμως ξεστράτισε και σε άλλα θέματα. Αυτό που θέλω να γράψω εδώ είναι ότι αυτονόητη είναι η αγάπη που τρέφουμε για τη γλώσσα μας όσοι τη μελετάμε, και δεν πιστεύω ότι για να ανασκευάσουμε μερικούς “ευχάριστους μύθους” πρέπει πρώτα να αναφέρουμε και ισόποσους επαίνους.
