Παλιά αθηναϊκή ή αλλιώς παλιά ελληνικά ονομάζεται , μια ομάδα ιδιωμάτων ,αυτών της Κύμης,της Αθήνας,των Μεγάρων και της Αίγινας.
Πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη διάλεκτο βασισμένη στη μεσαιωνική ελληνική με αρχαϊκά στοιχεία που γεωγραφικά βρίσκεται στις παρυφές των (πρώην) αρβανιτόφωνων περιοχών.
Από ότι φαίνεται είναι απομεινάρια των ελληνικών που μιλιούνταν στην περιοχή της Αττικοβοιωτίας και νότιας Εύβοιας πριν την έλευση της αρβανίτικης,πριν το 1300 μ.Χ..Πολύ παλιά δηλαδή,εξού και η ονομασία τους.
Μετά την κύρηξη της Ελληνικής Επανάστασης τα ιδιώματα αυτά άρχισαν να φθίνουν σημαντικά και τελικά αντικαταστάθηκαν πλήρως από την κοινή νεοελληνική.
Τα παλιά αθηναϊκά μιλιούνταν στην Αθήνα μέχρι το 1833 ενώ στην Αίγινα μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα.Οι διάλεκτοι της Κύμης και των Μεγάρων πιθανώς μιλιούνται ακόμα από κάποιους ηλικιώμενους.
Μερικά χαρακτηριστικά
Στα παλιά αθηναϊκά ,πλην του ιδιώματος της Κύμης ,παρατηρούταν το φαινόμενο του τσιτακισμού (τροπή του κ σε τσ ή τσ παχύ) όπως στις νησιωτικές διαλέκτους.
Ένα κύριο χαρακτηριστικό των διαλέκτων αυτών ήταν η τροπή το βυζαντινού υ (το οποίο προφερόταν σαν το γαλλικό u ως ιου) σε ου αντί για ι όπως στην κοινή ελληνική.Άλλα χαρακτηριστικά ήταν η τροπή του κ πριν από τα ι,ε σε τσ (θυμίζει τα ιταλικά).
Παράδειγμα:
νεοελληνικά -συκιά
παλαιά αθηναϊκά-σουκέα.
διάβασε επίσης
Σου άρεσε η ανάρτηση;Στήριξε την προσπάθειά μας με ένα like!
