Παρατηρήσεις: Α) Η ψήφιση τέτοιων νόμων είναι αναπόφευκτη, ακριβώς όσο και η αναβάθμιση της εκπαιδευτικής μηχανής επί το αμερικανικότερον. Εντούτοις, με το παλιό καλό τριτοκοσμικό τελετουργικό, πρώτα αναγγέλλονται εν μέσω διαμαρτυριών (βλ. πιρουέτες Δαμανάκη, Διαμαντοπούλου κ.τ.λ.) και κατόπιν πολτοποιούνται στα γρανάζια του Τύπου, με όρους υπεράσπισης ή καταγγελίας για το θεαθήναι, προκειμένου να διευρυνθεί η εξοικείωση της κοινής γνώμης με το αντικείμενο. Επειτα από έναν σύντομο αλλά δραστικό βομβαρδισμό, το εκλογικό σώμα είναι πρόθυμο να συναινέσει, διά της παραιτήσεως, σε οτιδήποτε.
Β) Αν και νεκρή γλώσσα, τα αρχαία αντηχούν με πολλούς και ανάγλυφους τρόπους στη νέα ελληνική, που προέκυψε απ' αυτά δι' αλλεπάλληλων διακυμάνσεων, διολισθήσεων, φυσιολογικών προσαρμογών και ιστορικών διχασμών, ώστε να υποθέτει κανείς -σε πείσμα των ιδεολογημάτων- ότι η γνώση τους ευνοεί τη βαθύτερη κατανόηση της «ιδιοσυγκρασιακής» καταγωγής της σημερινής καθομιλουμένης, και των ενστικτωδών χειρισμών με τους οποίους η διαφορετική ρηματική κινητικότητα της τελευταίας αναλαμβάνει τον κληροδοτημένο της πλούτο. Βλέπετε, τα ιδεολογήματα αντιμετώπιζαν ανέκαθεν τη γλώσσα ως μηχανή - όμως η γλώσσα είναι επίσης, και κυρίως, ψυχισμός. Οσο για τη λατινική γλώσσα, θυμίζω εις αμφοτέρους, υπουργό Παιδείας και Ρεπούση, ότι, τουλάχιστον τύποις, δεν πρέπει να θεωρείται νεκρή, εφ' όσον αποτελεί την επίσημη γλώσσα του κράτους του Βατικανού.
Γ) Οσοι προσανατολίστηκαν στις ανθρωπιστικές σπουδές, ισχυρίστηκε η Μ. Ρεπούση, διαπίστωσαν ότι αρχαία και λατινικά δεν τους χρειάστηκαν. Πράγματι, στις PR χρησιμεύουν ελάχιστα. Σε ό,τι δε αφορά τη θετική υποδοχή του πνεύματος των επιστημών αυτών, όπως μας έρχεται στην Ευρώπη ανεκτελώνιστο από τις ΗΠΑ, το μόνο που απαιτείται είναι η συμμαχία με τη στατιστική, η οποία, από κοινού με την παραληρηματική υπερεξειδίκευση των τομέων, απενεργοποιεί σταδιακά όλους τους πυρήνες στοχασμού σε όλα τα επιστημονικά πεδία. Εν πάση περιπτώσει, αρκετοί διαμαρτυρήθηκαν για τον παροπλισμό του πολυτονικού, αλλά όλοι απόλαυσαν τα καινούργια πληκτρολόγια.
Δ) Ετσι, αν το νέο καθεστώς γοητεύει τόσους και τόσους, το παλαιό, δυστυχώς, σπάνια βρίσκει σοβαρούς υποστηρικτές και καταλήγει καθήκον ατόμων του είδους του Ανθιμου ή της κ. Αννας Παναγιωταρέα, η οποία, ήδη από την εποχή που εργαζόταν στη ΝΕΤ, πρωτοστατούσε, μ' ένα εντελώς δικής της έμπνευσης συντακτικό, στην κατάργηση, όχι των αρχαίων ελληνικών αλλά, κατ' ευθείαν, των νέων.
πηγή
Σου άρεσε η ανάρτηση; Κάνε like στο facebook.
