Ti ene e glossama? Pedaimmu! 'En i' lloja tze charti, ka 'su pianni ce mattenni meletonta; c' 'en i' lloja ka vrikane grammena 's kane mmea paleon lisari,'s ena tticho kau stin grutta. E glossama e' foni, foni manecho.
Τι είναι η γλώσσα μας; Παιδί μου! Δεν είναι τα λόγια από παλιά χειρόγραφα, που με δυσκολία, προσπαθείς να μάθεις μελετώντας (αποκρυπτογραφήσεις). Ούτε λόγια γραμμένα πάνω σε μία παλιά πέτρινη πλάκα, σε έναν τοίχο, σε μια σπηλιά. Η γλώσσα μας είναι η φωνή, μόνο η φωνή.
Me rota pos entzignase, pos ettase 's ema, is tin efer' etturtea, is tin emase prono. Is to tzeri, pedaimmu! 'E ssu ndiazzete n'o tzeri.
Με ρωτάς πότε ξεκίνησε, πώς έφτασε σε μας, ποιός την έφερε σ αυτόν τον τόπο, ποιός την έμαθε πρώτος. Ποιος το ξέρει,παιδί μου! Δεν πρέπει να νοιάζεσαι ξέρεις (να μάθεις αυτά τα πράγματα).
Sa llumera e' ppuru e glossama, ka mas termane i zzoi. Tispon evale pleo tzila, tispo fisise 'cipanu n'ai na jiri lion e vampa; ce arte sbinnete, ma ma.
Η γλώσσα μας είναι όπως η φωτιά,θερμαίνει τις ζωές μας. Κανείς δεν έβαλε πλεόν μικρά κλαδιά, κανείς δεν φύσηξε για να μεγαλώσει η φλόγα. Και τώρα σβήνει με μας.
Ti su meni? Lilli statti, enan aspro kulumai: an esu pai n'on enghisi, ma mia mmavri paletteddha, a pa' n'on escalisi, na! su kanni kammia spitta, sozzi doi mian addhi vvampa; depoi sbinnete, ma sena.
Τι σου μένει; Λίγες στάχτες, ένας μικρός άσπρος σωρός: αν εσύ πας να τις αγγίξεις, με ένα μαύρο φτυάρι,και πας να τις σκαλίσες πάλι, βγαίνει μια σπίθα, μια ντροπαλή σπίθα, και μετά σβήνει,με σένα.
πηγή
No comments:
Post a Comment