Η γλώσσα του Δράκουλα.

Ο Βλαντ Τσέπες ο Παλουκωτής ή Κόμης Δράκουλας, βοεβόδας της Βλαχίας.

Το ρουμανικό αλφάβητο είναι μια παραλλαγή του λατινικού αλφαβήτου και αποτελείται από 31 γράμματα. 

Τα γράμματα Q (διαβάζετε ή chiu), W (dublu ve), και Y (ιγκρέκ=ι ελληνικό, ή ι γκρεκ) εισήχθεισαν επίσημα το 1982,αλλά ανεπίσημα χρησιμοποιούνταν και νωρίτερα.


Συναντώνται μόνο σε ξένες λέξεις όπως quasar, watt, και yacht. Το γράμμα K, αν και είναι σχετικά παλιότερο χρησιμοποιείται σπάνια και θεωρείται ακόμη ξένο εξαιτίας του γεγονότος ότι εμφανίζεται μόνο σε κύρια ονόματα και διεθνείς νεολογισμούς όπως kilogram, broker, karate

 Σε περιπτώσεις που έχουμε λέξεις στις οποίες χρησιμοποιούνται διακριτικά και είναι δανεισμένες απευθείας από άλλες γλώσσες ,η επίσημη ορθογραφία ενθαρρύνει τη χρήση τους. (München, Angoulême κτλ., αλλά Istanbul αντί İstanbul)
 
A, a a
Ă, ă ă
Â, â â ,αε μαζί
B, b be
C, c ce
D, d de
E, e e
F, f fe / ef
G, g ghe / ge
H, h ha / haş
I, i i
Î, î î ,τούρκικο ι
J, j je ,  ζ̌ παχύ
K, k / kapa
L, l le / el
M, m me / em
N, n ne / en
O, o o
P, p pe
Q, q kü / chiu,κ
R, r re / er,ρ
S, s se / es
Ș, ș / Ş, ş șe / şe,σ̌,σ παχύ
T, t te
Ț, ț / Ţ, ţ țe / ţe  ,τσ
U, u u
V, v ve,  β
W, w dublu ve
X, x ics
Y, y igrec / i grec
Z, z ze / zet



Η ρουμανική γλώσσα


λίμπα ρομίνε


Τα ρουμάνικα ή λίμπα ρομύνε (limba română) ,είναι μια λατινογενής γλώσσα όπως και τα ιταλικά,τα γαλλικά και τα ισπανικά αλλά διατηρεί πιο αρχαϊκα χαρακτηριστικά της λατινικής τα οποία οι άλλες απόγονοί της τα έχουν χάσει. 

Ήταν η μητρική γλώσσα του Βλαντιμίρ Τσέπες του γνωστός και ως κόμης Δράκουλας ή Βλαντ ο Παλουκωτής. Ήταν αιμοσταγής βοεβόδας της Βλαχίας και ειχε θανάσιμο μίσος για τους Τούρκους.  Λέγεται ότι είχε σουβλίσει πάνω από είκοσι χιλιάδες. 

Από εκεί βγήκαν και οι μύθοι για τον Κόμη Δράκουλα που πίνει το αίμα των ανθρώπων.

Ο Βλαντ Τσέπες ο Παλουκωτής ή Κόμης Δράκουλας, βοεβόδας της Βλαχίας.


Μαζί με τα ιστρορουμάνικα,τα  βλάχικα (αρμάνικα,  ρεμένικα και μογλενίτικα) αποτελούν τον κλάδο των βαλκανικών νεολατινικών γλωσσών.Μιλιούνται από 24-28 εκ άτομα κυρίως στη Ρουμανία και σύμφωνα με κάποιους στη Μολδαβία.

ρουμάνικα στη Μολδαβία


Στη Μολδαβία η γλώσσα ονομάζεται λίμπα μολντοβεανεάσκε.Κάτα την άποψη μιας σημαντικής μερίδας του πληθυσμού της Μολδαβίας,τα μολδαβικά αποτελούν χωριστή γλώσσα.

Οι διαφορές με τα μολδαβικά είναι υπαρκτές αλλά όχι τόσο σημαντικές ώστε να υπάρχει μεγάλη απόκλιση.Περισσότερα πάνω σ'αυτό διαβάστε για τη μολδαβική γλώσσα.

Σχέση ρουμανικών με τα βλάχικα (αρμάνικα,ρεμένικα,μογλενίτικα) και τα ιστρορουμάνικα.


Κάποιοι γλωσσολόγοι,Ρουμάνοι κυρίως υποστηρίζουν ότι τα βλάχικα και τα ιστρορουμάνικα αποσπάστηκαν από τη ρουμανική (δακορουμανική) ,αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει αφού και οι δύο είναι αυτόνομες νεολατινικές γλώσσες,αδερφές γλώσσες που προήλθαν από τη μητέρα ανατολική βαλκανική ρωμαϊκή.

Πιθανολογείται ότι η κοιτίδα της ανατολικής βαλκανικής ρωμαϊκής είναι η ρωμαϊκή  επαρχία της Διοίκησης της Δαρδανίας, νοτίως του Δούναβη.


Από εκεί οι νεολατινικές βαλκανικές γλώσσες αποσπάστηκαν και ακολούθησε η κάθε μία τη δική της πορεία.

Μια σημαντική διαφορά τους είναι το δάνειο λεξιλόγιό τους.Τα ρουμάνικα έχουν πολλές σλαβικές λέξεις,ενώ τα βλάχικα πολλές ελληνικές.

Μοιράζονται ένα κοινό λατινικό λεξιλόγιο το οποίο στα βλάχικα σε πολλές περιπτώσεις είναι μάλλον πιο αρχαϊκό.Στο συντακτικό και τη γραμματική μοιάζουν αλλά τα βλάχικα στερούνται παντελώς απαρεμφάτου ,χαρακτηριστικό που τα κατατάσσει καθαρά στα νότια των βαλκανίων μαζί με τα ελληνικά.


Το πρώτο κομμάτι των Βαλκανίων που κατέκτησαν οι Ρωμαίοι ήταν η Ήπειρος.Η περιοχή της Δακίας (σημερινή Ρουμανία) κατακτήθηκε έναν αιώνα αργότερα.Οπότε λογικό είναι η λατινοφωνία να ξεκίνησε από το νότο και μετά να επεκτάθηκε προς βορρά και όχι το αντίθετο όπως ισχυρίζονται οι Ρουμάνοι γλωσσολόγοι.



λεξιλόγιο

Το λεξιλόγιο της ρουμανικής έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τα σλαβικά με το ποσοστό των σλαβικών δανείων να φτάνει το 30 τοις εκατό.Η παλιά ρουμανική είχε ακόμη περισσότερες σλαβικές λέξεις και φράσεις οι οποίες αντικαταστάθηκαν με ρουμάνικες. Για παράδειγμα η σλαβικής προέλευσης φράση i pak ,και έτσι, αντικαταστάθηκε με την şi apoi.


Το 60 τοις εκατό είναι λατινικές λέξεις,ενώ οι υπόλοιπες είναι λέξεις από τα τουρκικά,τα ελληνικά κ.α.Από τις λατινικές λέξεις πολλές είναι γαλλικές.Τα γαλλικά στη Ρουμανία είναι η πιο δημοφιλής ξένη γλώσσα.




διαβάστε επίσης

μαθήματα ρουμανικών

Share:

Λούπλου σσι γίφτουλου/ luplu shi yiftulu -Ο λύκος και ο γύφτος

βλάχικο παραμύθι. Τρητσεά ούνου' λούπου',σηληγκίρη πικουράρλλι-ατσέλλι' τσι αβεά πρήβτζη,αχτήρι' -σ λου αβίνη λούπλου.Λου αβινάρη,κη τζήτσι' τίνι,ισσι σσι ούνου' γίφτου' ντιτ κηλίβη,σηληγκι σσ ιέλου' σ αβίνη λούπλου.Σσι στούρνη λούπλου ντι λλι τζήσι: Ρε γύφτε,μι αβίνη ατσέλλι' κητσέ λ αντράι ζν'ίι,λ άμου μκάτη όι,κάπρι....τίνι τΣόκλου ί αμόνεα τσ άμου μκάτη;

Tritsea unu' lupu',siligiri picurarlli-atseli' tsi avea privdzi,ahtiri' -s lu avini luplu.Lu avinari,ki dzitsi' tini,ishi shi unu' yiftu' dit kilivi,siligi sh ielu' s avini luplu.Shi sturni luplu di lli dzisi:Re yifte,mi avini atseli' kitse l adrai zn'ii,l amu mkati oi,kapri....tini tSoklu i amonea ts amu mcati?

Περνούσε ένας λύκος,όρμησαν οι τσομπάνηδες εκείνοι που είχαν ζώα,τέτοια,για να τον κυνηγήσουν τον λύκο.Τον κυνήγησαν,που λες (εσύ),βγήκε και ένας γύφτος από την καλύβα,όρμησε και αυτός να κυνηγήσει το λύκο.Και γύρισε ο λύκος και του είπε:-Ρε γύφτε,με κυνηγάν αυτοί γιατί τους έκανα ζημιά,τους έφαγα τα πρόβατα,τα γίδια,εσένα το σφυρί ή το αμόνι σου έφαγα;
Share:

Ο κατάδεσμος της Πέλλας.


Ο κατάδεσμος της  Πέλλας είναι μια κατάρα (αρά) ή μαγική επωδός γραμμένη σε φύλλο μολύβδου και χρονολογείται στον 4ο ή 3ο αιώνα π.Χ. Βρέθηκε στην Πέλλα το 1986 και δημοσιεύτηκε στο Hellenic Dialectology Journal το 1993. Η γλώσσα αναγνωρίζεται ως βορειοδυτική ελληνική ή δωρική ελληνική και προτείνεται ως πιθανή μητρική γλώσσα των Μακεδόνων.

Είναι από τις λίγες, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, επιγραφές από την αρχαία Μακεδονία γραμμένες σε μη αττική διάλεκτο.

Το κείμενο της επιγραφής: 1. [ΘΕΤΙ]ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΤΑΝ ΑΛΛΑΝ ΠΑΣΑΝ ΓΥ
2. [ΝΑΙΚ]ΩΝ ΚΑΙ ΧΗΡΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕ ΘΕΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΚΑΤΤΙΘΕΜΑΙ ΜΑΚΡΩΝΙ ΚΑΙ
3. [ΤΟΙΣ] ΔΑΙΜΟΣΙ ΚΑΙ ΟΠΟΚΑ ΕΓΟ ΤΑΥΤΑ ΔΙΕΛΕΞΑΙΜΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΟΙΗΝ ΠΑΛLΙΝ ΑΝΟΡΟΞΑΣΑ
4. [ΤΟΚΑ] ΓΑΜΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΑ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΔΕ ΜΗ ΜΗ ΓΑΡ ΛΑΒΟΙ ΑΛΛΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛ Η ΕΜΕ
5. [ΕΜΕ Δ]Ε ΣΥΝΚΑΤΑΓΗΡΑΣΑΙ ΔΙΟΝΥΣΟΦΩΝΤΙ ΚΑΙ ΜΗΔΕΜΙΑΝ ΑΛΛΑΝ ΙΚΕΤΙΣ ΥΜΩΝ ΓΙΝΟ
6. [ΜΑΙ ΦΙΛ]ΑΝ ΟΙΚΤΙΡΕΤΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΦΙΛ[Ο]Ι ΔΑΓΙΝΑΓΑΡΙΜΕ ΦΙΛΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΗΜΑ ΑΛΛΑ
7. [....]Α ΦΥΛΑΣΣΕΤΕ ΕΜΙΝ Ο[Π]ΩΣ ΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑ[Υ]ΤΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΚΑΚΩΣ ΘΕΤΙΜΑ ΑΠΟΛΗΤΑΙ
8. [....]ΑΛ[-].ΥΝΜ .. ΕΣΠΛΗΝ ΕΜΟΣ ΕΜΕ ΔΕ [Ε]Υ[Δ]ΑΙΜΟΝΑ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΓΕΝΕΣΤΑΙ
9. [-]ΤΟ[.].[-].[..]..Ε.Ε.Ω[?]Α.[.]Ε..ΜΕΓΕ [-]




Σχετικές γλώσσες
αρχαία μακεδονικά
Share:

Για τα αρβανίτικα

Η αρβανίτικη γλώσσα έχει υποστεί διαχρονικά αυτό που οι γλωσσολόγοι ονομάζουν αποσιώπηση, που αποτελεί έναν ισχυρό μηχανισμό που καθιστά τις κοινωνιογλωσσικές ομάδες, τις γλωσσικές ποικιλίες φαινόμενα αόρατα, υπό την επίδραση της ελληνικής δημόσιας σφαίρας (το πεδίο σχέσεων εξουσίας μέσα στο οποίο η ελληνική αποκτά συμβολική κυριαρχία. Και για την αρβανίτικη ισχύει ό,τι και για τις άλλες μειονοτικές γλώσσες: αναπαράγεται το σύνηθες στερεότυπο της κοινωνικής απαξίας που χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία απέναντι στη χρήση όλων των μειονοτικών γλωσσών και διαλέκτων που ομιλούνται στην Ελλάδα. Η χρήση των αρβανίτικων δεν αποτέλεσε ουσιαστικό πολιτικό πρόβλημα, παρά μόνο κατά περίσταση σε σχέση με άλλους εξωγενείς παράγοντες, όπως λ.χ. η ένταση της ελληνοαλβανικές σχέσεις. Για τα αρβανίτικα ισχύει η αντίφαση: ενώ τα ομιλούσαν οι αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης και στη συνέχεια σημαντικός αριθμός προσωπικοτήτων που πρωταγωνίστησαν στην πολιτική σκηνή του ελληνικού κράτους, ουδέποτε θεσμοθετήθηκε νομικά ούτε στηρίχθηκε πολιτικά η χρήση της και η μελέτη της από το κράτος. Είναι περίεργο πώς η επιτυχημένη ένταξη των Αρβανιτών στο σύγχρονο ελληνικό φαντασιακό δεν συνοδεύτηκε από την επιβίωση της γλώσσας τους. Η διασπορά των κοινοτήτων, οικονομικοκοινωνικοί παράγοντες, η μετανάστευση, εσωτερική κυρίως και εξωτερική, οδήγησαν στην κοινωνική απαξία τη γλώσσα. Απέτρεψαν τους συλλογικούς δεσμούς για την υποστήριξη του αιτήματος της γλωσσικής συνέχειας. Οι νεότερες ηλικίες δεν χρησιμοποιούν τα αρβανίτικα παρά ελάχιστα. Η ηλικία, το επάγγελμα, η μετανάστευση, η εκμάθηση της γλώσσας όχι από τους γονείς αλλά από τους παππούδες, ο προφορικός χαρακτήρας της γλώσσας, ο ρόλος του σχολείου, η ιδεολογική ισχύς της ελληνικής συνέβαλαν στην ενίσχυση ή υποχώρηση, κατά περίπτωση περιοχή σε περιοχή ή χωριό σε χωριό, της γλώσσας. Η συνύπαρξη με αλβανούς οικονομικούς μετανάστες παίζει ρόλο στη δυναμική εξέλιξη των αρβανίτικων σε επίπεδο χρησιμότητας, αυτοεκτίμησης και εμπλουτισμού του λεξιλογίου. Πηγή:http://www.imma.edu.gr
Share:

Λίγα λόγια για τις σλαβικές διαλέκτους της ελληνικής Μακεδονίας.


Το τί είναι γλώσσα και τί διάλεκτος είναι ένα τεράστιο θέμα που απασχολεί την επιστήμη της γλωσσολογίας.Οι σλαβικές διάλεκτοι που μιλιούνται στην ελληνική Μακεδονία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως βουλγαρικές,σκοπιανές αλλά και σέρβικες ανάλογα με το πώς το βλέπει κάποιος.

Το ίδιο ισχύει και για τη γλώσσα των Σκοπίων,τα βουλγάρικα και τα σέρβικα.Κάποιος είχε πει ότι γλώσσα είναι μια διάλεκτος με στρατό.Στα Σκόπια και τη Βουλγαρία που είναι κράτη και έχουν στρατό η γλώσσα τους ονομάζεται μακεντόνσκι και μπ'λγκαρσκι αντίστοιχα.

Στην Ελλάδα όμως δεν υπάρχει ενιαία αναγνωρισμένη ´σλαβομακεδονική γλώσσα´ αλλά και γλωσσολογικά οι σλαβικές διάλεκτοι της ελληνικής Μακεδονίας βρίσκονται κάπου ενδιάμεσα στα σκοπιανά και τα βουλγάρικα.Οι διάλεκτοι της Φλώρινας,για παράδειγμα,είναι πιο κοντά στη σκοπιανή γλώσσα ενώ οι διάλεκτοι της κεντρικής και ανατολικής Μακεδονίας πιο κοντά στα Βουλγάρικα.

Ίσως θα ήταν πιο ορθό να χρησιμοποιηθεί άλλος όρος για τη γλώσσα του γειτονικού κράτους και άλλος για τις σλαβικές διαλέκτους της ελληνικής Μακεδονίας.Ποιάς γλώσσας ακριβώς είναι διάλεκτοι χωράει μεγάλη συζήτηση όπως είπα και είναι θέμα όχι μόνο γλωσσολογίας αλλά και πολιτικής σκοπιμότητας.


Share:

μαθήματα κουτσοβλαχικής

Ντίνας, Κ. 1996. Mαθήματα κουτσοβλαχικής γλώσσας. (Διδακτικό υλικό). Θεσσαλονίκη, σσ. 32 κατεβάστε τα εδώ:http://www.nured.uowm.gr/dinas/Mathemata_koutsoblachikes_glossas.html
Share:

Ειδήσεις στα πομάκικα

Habereve na Pomatsko
Share:

Ντι τζίνιρι κάμα γκίνι./Di giniri cama ghini.

Βούλπεα ου ακῑτσάρῑ,ου μπιλεά,ου ντούσιρῑ ντίσα,λλι αρκάρῑ σάρι. Σσ ου νντριμπάρῑ: -Κούμ χίι; -Ντι τζίνιρι κάμα γκίνι. Di giniri cama ghini. Vulpea u acῑtsarῑ,u bilea,u dusirῑ disa,lli arkarῑ sari.Sh u ndribarῑ: -Cum hii? -Di giniri cama ghini. Από σώγαμπρος καλύτερα. Την αλεπού την έπιασαν,την έγδαραν,την έφεραν στο μισό,της έριξαν αλάτι.Και την ρώτησαν: -Πώς είσαι; -Από σώγαμπρος καλύτερα. Πηγή:από το βιβλίο ``Παραμύθια των Βλάχων - 96 παραμύθια περιοχής Τρικάλων Θεσσαλίας`` της Παπαζήση-Παπαθεοδώρου, Ζωή, 1985.
Share:

Ο Σαίξπηρ στα πομάκικα

 
Da si i li da si ne? Izí to pîtom. Akú ye po húbbe akîlon da tôgli Kugána to udríva sas kámenye parátik kîsmét ‘Ili da zômish tüfékovene sréstu annók deníze ad belé Ι sas hárpa da gi nadviyésh. Da umrésh, da zaspísh- Stíga. I sas annó spanyé Da rechéme óti arnísava sartséno da udríva i davórshaho so mlógïse dûnyóskï udrívanye zhîne ye snágasa prezôla. Kutrí so na móli inakváne sóna da íma. – Da umrésh, da zaspísh. Da zaspísh i mózha da vídish sóna. Ah, itúy ye zórot. Agîna umrésh i zaspísh kakvá sóna da vídish Agîna séme rastavárili isóy dünyósko snágo, inazí no spíra. Izí no bávi I nagáda no da tarpíme belése inélkus mlógo vréme. ‘Oti kotrí ta tarpí zhîse bálnï i zhókse sráma dakáravot godînïse Da go udrívot pres háka, zengínene da so golemôt Yerîne ad annó zabaráveno sevdó, kanúnon da argísava Agîna hüküméten právi kaknána íshte i agîna parátkïyen Padudríva húbovomune sáburene At kak umé da izbâga sas annók góla kïlîche Kotrí ta istarpí tavárane da gardí I da so zaznáye na annók umaréna zhïvóta Akú go be ne strah ta íma nâko i ad umíranyeno natsîi Annó mâsto ad kadéna níkotri so ye ne vráshtal I vrit iséy rábatï spírot no ískanyeso I nagádot no da tarpíme zhîse belé ímame Pará da ídeme na drúgï zhîne na znóme I inîi bístrïyen karáref renk Razbále so i pabälâva ad mlógo chûdenye I isîi kanána práyme sas gulâma hîza i kuvéte Agî so zachûdime rekána so vráshta nadzát I na práyme níkana. Μετάφραση: Σεμπιδήν Καραχότζα

To be or not to be, that is the question Whether it is nobler in the mind to suffer The slings and arrows of outrageous fortune, Or to take arms against a sea of troubles, And by opposing end them. To die, to sleep – No more; and by a sleep to say we end The heart-ache and the thousand natural shocks That flesh is heir to – ‘tis a consummation Devoutly to be wished. To die, to sleep – To sleep, perchance to dream. Ay, there’s the rub, For in that sleep of death what dream may come, When we have shuffled off this mortal coil, must give us pause. There’s the respect That makes calamity of so long life, For who would bear the whips and scorns of time, Th’ oppressor’s wrong, the proud man’s contumely, The pangs of disprized love, the law’s delay, The insolence of office, and the spurns That patient merit of the unworthy takes, When he himself might his quietus make With a bare bodkin? Who would fardels bear To grunt and sweat under a weary life, But that the dread of something after death, The undiscovered country from whose bourn No traveler returns, puzzles the will, And makes us rather bear those ills we have Then fly to others that we know not of? Thus conscience does make cowards of us all, And thus the native hue of resolution Is sicklied o’er with the pale cast of thought, And enterprises of great pitch and moment With this regard their currents turn awry And lose the name of action. William Shakespeare Hamlet 3.1.56-89

Να ζει κανείς ή να μη ζει – αυτή είν’ η απορία. Τι ’ναι αλήθεια πιο σωστό, Να υπομένεις τα χτυπήματα μιας μοίρας ελεεινής, Ή να ορθωθείς στην τρικυμία των συμφορών, Και να την πολεμήσεις μέχρι τέλους; Και, αν πεθάνεις … θα κοιμηθείς, αυτό είναι… Θα κοιμηθείς και θα γλιτώσεις απ’ τον πόνο, Κι από τα χίλια δυο δεινά, Που δυναστεύουνε τη σάρκα. Ποιος δεν το εύχεται ένα τέτοιο τέλος! Να κοιμηθείς, να ονειρευτείς … Α, εδώ σε θέλω! Γιατί, στον ύπνο ετούτο του θανάτου, Τι όνειρα θα αναδυθούν, Όταν απαλλαγούμε απ’ το θνητό περίβλημά μας; Ετούτο μας τρομάζει. Να η αιτία που μας κάνει να δεχτούμε Την καταδίκη μιας μακριάς ζωής. Γιατί ποιος θ’ ανεχότανε τις ταπεινώσεις Που μας φέρνει η ηλικία Τις αδικίες της εξουσίας, την έπαρση του πλούσιου Τον πόνο του έρωτα που μένει δίχως ανταπόκριση, Την απραξία του νόμου Το θράσος του υπαλλήλου κι όλες τις προσβολές Που αντέχει ο ταπεινός απ’ τον ανάξιο, Όταν μπορούσε ο ίδιος τόσο απλά, Να κλείσει την αυλαία του με ένα γυμνό μαχαίρι; Ποιος θα άντεχε τα βάρη; Να αγκομαχάει και να ιδρώνει σε μια ύπαρξη ανούσια, Αν δεν τον συγκρατούσε ο τρόμος Της μετά θάνατον πορείας, Στη χώρα την ανεξερεύνητη απ’ όπου, Κανένας ταξιδιώτης ποτέ δεν επιστρέφει! Αυτός ο τρόμος τη θέληση παγώνει Κι αυτός μας οδηγεί να προτιμάμε τα τωρινά δεινά, Παρά να σπεύσουμε σε άλλα, άγνωστα. Έτσι η συνείδηση μας κάνει όλους δειλούς. Και της επιθυμίας η φυσική ροπή Εξασθενεί μεσ’ στη χλωμή σκιά της σκέψης, Και έργα θαυμαστά και μεγαλόπνοα Χάνουμε τον παλμό τους καθ’ οδόν Και μένουν άυλα νεφελώματα, ανυπόστατα. Μετάφραση: Απόστολος Δοξιάδης
Πηγή:εδώ

 
Share:

Βόρεια ιδιώματα της νεοελληνικής

Ιστορικά και γεωγραφικά στοιχεία κατανομής των διαλέκτων/ιδιωμάτων
Mε τον όρο βόρειες διάλεκτοι (ή βόρεια νεοελληνικά ιδιώματα) εννοείται η παραλλαγή της νέας ελληνικής που χρησιμοποιείται και ακούγεται από τη βόρεια ακτή του κορινθιακού κόλπου ως τα βόρεια σύνορα της ελληνικής επικράτειας, αλλά και σ' ένα τμήμα της Άνδρου και της Τήνου (εξαιρούνται ένα μικρό τμήμα της Μακεδονίας, αλλά και ο νομός Θεσπρωτίας). Γενικά, καλύπτουν το σύνολο σχεδόν του βόρειου ελληνικού ηπειρωτικού και νησιωτικού χώρου, από την Ήπειρο ως τη Μ. Ασία και από τη Στερεά Ελλάδα ως τη Μακεδονία (Συμεωνίδης 1977, 64). Η ίδια γλωσσική μορφή χρησιμοποιούνταν σε μερικές ελληνόφωνες περιοχές της σημερινής Τουρκίας, στα ΒΔ παράλια της Μικράς Ασίας, στο δυτικό μισό τμήμα της Ανατολικής Θράκης και σε μερικά σημεία των μικρασιατικών ακτών της Προποντίδας. Φυσικά αυτό ίσχυσε ως τη Μικρασιατική καταστροφή, όταν και πολλοί ξεριζωμένοι από τα παραπάνω μέρη εγκαταστάθηκαν σε διάφορα σημεία της ελληνικής επικράτειας.

διαλεκτικά κείμενα.

Στερεά Ελλάδα

Αγρίνιο

Πηγή: Κοντοσόπουλος, Ν. Γ. 1994. Διάλεκτοι και ιδιώματα της νέας ελληνικής. Αθήνα. Σελ. 175. Από το περιοδικό Λαογραφία Β (1910): 195.

…Πά' σ' ναι 'κλησά, μπαίνου μέσα, κάν' έτσι', γλέπ' ένα κρεμανταλά τ' νι̮α μεριά κ' έναν τ'ν άλλη κι κόβουνταν μύτ' με μύτ', κάτ' διαολόπ'λα, έπαιρναν κουβέντα απ' τ'ν έναν, λέγαν στουν άλλουν. Δεν είν' καλή δ'λειά τούτ', είπα, λέω να δώκω νι̮α σκι̮αχκι̮ά μη μι γράψ'ν κι̮ουτή κι στάθηκα κόκκαλο στον τόπο. 'Κει π'στέκομαν, κάν' έτσ', γλέπω έναν τραογέν' κι πιτι̮έτ' απ' τ'ν ακρ'νή πορτοπούλα με νι̮α σιδιροσφιντόνα στο χέρ' κι κάμπουσου καπνό μέσα, κάπνισι κάτι κόκκινα σανίδια, τα καπίν'σι κι παίρν̑' σ'ν αράδα, τ'ς ανθρώπ'ς κι τ'ς καπνίζ' κι τ'ς έλεϊ «στέκ'ς;» στέκου ου ένας, «στέκ'ς;» στέκου ου άλλους, έρχιτι κι σ' μένα, «στέκ'ς;» μ' λέει, «στέκου; ούστ!» τ' λέου, «φέγ' απ'ιδώ μη μι καπίν̑'ς». Σαν τ'ς καπίν̑'σι ούλ'ς, μπήκι μέσα κι κατί λέει, κατί λέει, κατί λέει, τουν γλέπου βάν̑' νι̮ά πουδιά απού πίσου, ένα σαγάν̑' στου κιφάλ̑' κ' ένα τσ'κάλ̑' στα χέρια κι πιτι̮έτ' απ' τ'ν ακρινή πόρτα, «κάτ' τα κιφάλια», τ'ς λέει, του βιο τ' διαόλ' ούστ! Κι τα βάλαν κάτ' τα κιφάλια. Ιγώ στάθ'κα κόκκαλου στουν τόπου…

Νησιά του Αιγαίου Σάμος

Πηγή: Κοντοσόπουλος, Ν. Γ. 1994. Διάλεκτοι και ιδιώματα της νέας ελληνικής. Αθήνα. Σελ. 189. Από το περιοδικό Αρχείον Σάμου 2, 157 - 158.

Μια φουρά ήτανι μέσ' σ' αυτό του καράβ', το πετροκάραβο, ένας καλότατος καπιτάνιους, μα καυχησάρ'ς, μού 'λιι ου πατέρας - ι - μ, όσου φανταχτής. Μια χρουνιά, Σαρανταήμερου, έρdανι απ' κάτ' απ' τα ν̑'σιά. Τ'ν ώρα πού 'τανι στου μέρους π' του βλέπ'ς τώρα είπι σι καυκιό σ' ένα Σμυρνιό που 'τανι μέσα πως μπουρεί να π'ράσ' τουν ήλιου και του 'δειχνι τα πουδάρια τ'ν ήλ' που 'τανι μπρουστά στου καράβ'. Ου Σμυρνιός γέλασι και τού 'πι πως τνη παράκουψι. Τότις θύμουσι ου καπιτάνιους και μια και δυο τρέχ̑' και διατάζ' τ'ς ναύτις να σάσ'νι ούλα τα πανιά. Μα δεν πρόφτασι να κάτσ' στου τιμόν̑' και πέτρουσι ούλου του καράβ'.

Πηγή:http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/studies/dialects/thema_b_2/texts.html
Share:

Βασικό λεξιλόγιο στα βλάχικα

basic aromanian vocabulary
Παρακάτω ακολουθεί μια λίστα για την εκμάθηση βασικού λεξιλογίου στη βλαχική και αποτελείται από 207 λέξεις.



ελληνικά βλάχικα/armãneascã μεταγραφή

Εγώ mine, io Μίνε,ιο
εσύ tine τίνε
αυτός nãs νέσ(ου)
εμείς noi νόϊ
εσείς voi βόι
αυτοί nãsh νέσσ(ου)
αυτό aistu αϊστου
εκείνο atselu' ατσέλ(ου)
εδώ atsia, aoa

ατσιά,αοα
εκεί aclo

ακλό
ποιος cari, cai

κάρ,κάι
τί tsi

τσι
που iu ιού


πότε cãndu

κέντου
πώς cum κουμ


δεν nu

νου
όλο tut τουτ


πολύ multsã

μούλτσε
μερικοί nishti νιστι


λίγο putsãn πουτσέν


άλλος altu άλτου


ένα un

ούνου'

δύο doi
ντόι


τρία trei



τέσσερα patru



πέντε tsintsi



μεγάλος mare



μακρύς lungu



φαρδύς largu



χοντρός gros



βαρύς greu



μικρός njic



κοντός shcurtu



στενός strãmtu



λεπτός subtsãre



γυναίκα muljare



άνδρας bãrbat, mascur



άνθρωπος om



παιδί







η σύζυγος ãnveastã



ο σύζυγος bãrbat



μητέρα mamã



πατέρας tatã



ζώο







ψάρι pescu



πουλί







σκυλί cãne



ψείρα piduclju



φίδι sharpe



σκουλίκι yermu



δέντρο arbure



δάσος pãdure



μπαστούνι virdzeao



φρούτο







σπόρος simintsã



φύλλο frãndzã



ρίζα zãrtsinã



φλοιός δέντρου







λουλούδι floare



γρασίδι iarbã



σκοινί fune



δέρμα chiale, coajã



κρέας carne



αίμα sãndze



κόκκαλο os



χοντρός







αυγό ou



κέρατο cornu



ουρά coadã



φτερό peanã



μαλλιά per



κεφάλι cap



αυτί ureaclje



μάτι oclju



μύτη nare



στόμα gurã



δόντι dinte



γλώσσα limbã



νύχι unglje



πατούσα cicior



πόδι cicior



γόνατο dzenuclju



χέρι mãnã



φτερό arpã



κοιλιά buric, foale



εντόστια matsã



λαιμός







πλάτη







στήθος cheptu



καρδιά inimã



συκώτι hicat



πίνω beau



τρώω mãc



δαγκώνω







ρουφάω sug



φτύνω ascuchiu



κάνω εμετό







φυσάω suflu



αναπνέω







γελάω arãdu



βλέπω ved



ακούω avdu



ξέρω shciu



σκέφτομαι minduiescu



μυρίζω anjurdzescu



φοβάμαι







κοιμάμαι dormu



ζω







πεθαίνω mor



σκοτώνω nec, vatãm



πολεμώ mi-batu



κυνηγώ







χτυπώ agudescu



κόβω talju



μοιράζομαι







μαιχαιρώνω







γρατσουνώ scarchinu



σκάβω sapu



κολυμπώ







πετώ azboairã



περπατώ imnu



έρχομαι yin



ξαπλώνω mi-culcu (action), stau cãlcatã (state)



κάθομαι shed



στέκομαι stau



στρίβω me anvãrtescu



πέφτω cad



δίνω dau



κρατώ tsãn



στίβω stringu



τρίβω frec



πλένω spel



σκουπίζω ashcergu



τραβώ trag



σπρώχνω







ρίχνω aruc



δένω leg



ράβω cos



μετρώ numir



λέω spun



τραγουδώ cãntu



παίζω (mi) gioc



επιπλέω







ρέω cur



παγώνω ãngljets



πρήζομαι mi umflu



ήλιος soare



φεγγάρι lunã



αστέρι steao



νερό apã



βροχή ploae



ποτάμι arãu



λίμνη lac



θάλασσα amare



αλάτι sare



πέτρα chiatrã



άμμος







σκόνη







γή pimintu



σύννεφο nor



ομίχλη







ουρανός tser



άνεμος vimtu



χιόνι







πάγος gljets



καπνός fum



φωτιά foc



στάχτη cinushe



καίω ardu



δρόμος cale



βουνό munte



κόκκινος arosh



πράσινος vearde



κίτρινος galbin



άσπρος albu



μαύρος negru



νύχτα noapte



μέρα dzuã



χρόνος an



ζεστός caldu



κρύος aratse, frigã



γεμάτος ãplinu



νέος não



παλιός veclju



καλός bun



κακός arãu



σάπιος







βρώμικος murdar



ίσιος ãdreptu



στρογγυλός gurguljat



κοφτερός tãljat



αμβλύς







απαλός







υγρός ud



στεγνός







σωστός







κοντινός prochiatã, aproape



μακρυνός diparte



δεξιά nãndreptu



αριστερά stãngu



στο la



σε ãn, tru



με cu



και shi



αν disi



διότι



όνομα nume



Share:

μαθαίνω πομάκικα-μάθημα 1ο

 


Uchem so Pomatsko


Μάθημα 1ο 
Kak to zavót? (Πώς σε λένε;)
Orhán: Móne mo zavót Orhán.
Tébe kak to zavót?
Hilmiyâ: Μóne mo zavót Hilmiyâ.
Orhán: At kadé si?
Hilmiyâ: At Bratánkovo.
Tï at kadé si?
Orhán: Ya som at Sádnovitso.
Ímash li drúgï brátye?
Hilmiyâ: Ímom annó séstro i dvamína brátye.
Orhán: Ya ímom le annók bráta yéshte.
Hilmiyâ: Kólko si godínï?
Orhán: Ye som na on-dokús. Tï na kólku si?
Hilmiyâ: Ya som na on-yedí.
Orhán: Znosh li da dúmish Urúmtskïy?
Hilmiyâ: Na znom yátse húbe. Tï?
Orhán: Ya znom húbe. Kak zavót bubáyka ti?
Hilmiyâ: Zavót go Huseín. Daktór ye faf Iskéche. Tébe bubáyko ti kakvó rábato práy?
Orhán: Rábati na vapóryeno. Tóy ye isâ na Amériko.
Hilmiyâ: Va, inélkos daléche ye! Kugá she si dóyde?
Orhán: Za tri mésetsï.
Hilmiyâ: Yátse húbbe. Itúy sme. She dúmime pak.
Orhán: She dúmime. Zhîvi i zdrávi!
Hilmiyâ: Zhîvi i zdrávi!
Μετάφραση: Ορχάν: Eμένα με λένε Ορχάν. Εσένα πώς σε λένε;
Χιλμιέ: Εμένα με λένε Χιλμιέ.
Ορχάν: Από πού είσαι;
Χιλμιέ: Από τη Γοργόνα. Εσύ από πού είσαι;
Ορχάν: Εγώ είμαι από τον Κύκνο. Έχεις άλλα αδέλφια;
Χιλμιέ: έχω μία αδελφή και δύο αδελφούς.
Ορχάν: Εγώ έχω ακόμα έναν αδελφό.
Χιλμιέ: Πόσων ετών είσαι;
Ορχάν: Εγώ είμαι δεκαεννιά. Εσύ πόσο είσαι;
Χιλμιέ: Εγώ είμαι δεκαεπτά.
Ορχάν: Ξέρεις να μιλάς ελληνικά;
Χιλμιέ: Δεν ξέρω πολύ καλά. Εσύ;
Ορχάν: Εγώ ξέρω καλά. Πώς λένε τον πατέρα σου;
Χιλμιέ: Τον λένε Χουσείν. Είναι γιατρός στην Ξάνθη. Ο δικός σου πατέρας τι δουλειά κάνει;
Ορχάν: Δουλεύει στα καράβια. Αυτός τώρα είναι στην Αμερική.
Χιλμιέ: Πώ πω, τόσο μακριά! Πότε θα έρθει;
Ορχάν: Μετά από τρεις μήνες. Χιλμιέ: Πολύ καλά. Εδώ είμαστε. Θα ξαναμιλήσουμε.
Ορχάν: Θα μιλήσουμε. Νάσαι καλά (κατά λέξη: ζωντανοί και υγιείς)!
Χιλμιέ: Νάσαι καλά!


ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
Nóvï réchkï (Νέες λέξεις)
móne mo zavót: εμένα με λένε
tébe: εσένα
kak to zavót? : πώς σε λένε;
ot, at: από
brat: αδελφός
séstra:αδελφή
Bratánkova: Γοργόνα (χωριό)
Sádnovitsa: Κύκνος (χωριό)
yéshte: ακόμα
kólko si godínï? / na kólko godínï si? : πόσων ετών είσαι;
on-dokús: δέκα εννιά
on-yedí: δέκα-επτά
dúmem: μιλώ
yátse húbe: πολύ καλά
rábatem: εργάζομαι
vapor: καράβι
daléche: μακριά
kugá?: πότε;
mésets: μήνας
itúy: εδώ
pak: ξανά
zhîvi i zdrávi!: ζωντανοί και υγιείς! (ευχή)
póyem: διαβάζω
pómnem: θυμάμαι
po nadól: παρακάτω
raskórshavanye: άσκηση
klávom: βάζω
zhîne: αυτές που
réchka: λέξη
trâbava: πρέπει, χρειάζεται
dlög: μακρύς
Iskéche: Ξάνθη
zengínin: πλούσιος
fukará: φτωχός
akïlî: μυαλωμένος
stórem: κάνω
pîtanye: ερώτηση
vazvráshtanye: άρνηση
glôdom: κοιτώ
umarén: κουρασμένος
kámatna: όμορφη
krop: κοντός
debél: χοντρός
húbaf: καλός
chülâk: άνδρας, άνθρωπος

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ 
Μιλήστε πομάκικα: Dúmite Pomátskο! 
  1. Kakná práysh? (Τι κάνεις;)Húbbe som (Καλά είμαι)
2. Kak si? (Πώς είσαι;)Yátse húbave (Πολύ καλά)
3. Kak ste? (Πώς είστε;) Húbbe sme (Καλά είμαστε
4. Húbbe li ste? (Καλά είστε;) Ne sme húbbe (Δεν είμαστε καλά)
5. Kak tο zavót? (Πώς σε λένε;) Móne mo zavót Hajiré (Εμένα με λένε Χατζιρέ)
6. Κugá sha so vídime pak? (πότε θα ξαναϊδωθούμε;) Útre akchâmlayn (Αύριο το πρωί)
7. At kadé si? (Από πού είσαι;) Ya som at Atíno (Είμαι από την Αθήνα)
8. Kólko godínï si? / Na kólko si? (Πόσων ετών είσαι;) Ya som na otús godínï (Είμαι τριάντα ετών)
9. Κakvó rábato právish? (Τι δουλειά κάνεις;) Ya som dáskalitsa (Εγώ είμαι δασκάλα)
10. Séshtash li mi so? (Με καταλαβαίνεις;) Ne séshtom ti so (Δε σε καταλαβαίνω) 11. Mózhash li da dúmish po tsísto? Ne mózhom da ti so sétem. (Μπορείς να μιλάς πιο καθαρά; Δε μπορώ να σε καταλάβω. She móchem (Θα προσπαθήσω) 12. Kaná víkash? (Τι λες) Ne víkom níkakna (Δε λέω τίποτα)  

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ 
Το ρήμα «είμαι» 
ΚΑΤΑΦΑΣΗ – ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΡΝΗΣΗ
Ya som - Ya li som?
- Ya som ne Tï si - Tï li si ?
- Tï si ne Tóy ye - Tóy li ye?
- Tóy ye ne Τya ye - Tya li ye?
- Τya ye ne To ye - To li ye?
- To ye ne Nîye sme - Nîye li sme?
- Nîye sme ne Vîye ste - Vîye li ste ?
- Vîye ste ne Tíye so - Tíye li so? - Tíye so ne  

Το ρήμα «έχω»
ΚΑΤΑΦΑΣΗ - ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΡΝΗΣΗ

Ya ímom - Ya ímom li?
- Ya némom Tï ímash - Tï ímash li?
- Tï némash Tóy íma - Tóy íma li?
- Tóy néma Tya íma - Tya íma li?
- Tya néma To íma - To íma li?
- To néma Nîye ímame - Nîye ímame li ?
- Nîye némame Vîye ímate - Vîye ímate li?
- Vîye némate Tíye ímot - Tíye ímot li?
- Tíye némot  

* Από το βιβλίο: UCHEM SO POMATSKO - Μαθήματα Πομακικής Γλώσσας τόμος 1ος. Έκδοση Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης 2004, δεύτερη έκδοση 2006, Ξάνθη 

Πηγή:http://pomakohoria.blogspot.com/2010/07/blog-post_01.html

 
Share:

ελληνικές λέξεις στα πομάκικα

Το 1996 εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Αίγειρος» της Θεσσαλονίκης, με τη χορηγία και ηθική συμπαράσταση του Πρ. Εμφιετζόγλου, το τρίτομο έργο για την πομακική γλώσσα που εκπονήθηκε υπό την εποπτεία και την ενεργό συμμετοχή του δασκάλου Πέτρου Θεοχαρίδη. Το έργο περιλαμβάνει ελληνο-πομακικό και πομακο-ελληνικό λεξικό και γραμματική της πομακικής γλώσσας. Γράφτηκαν επίσης, γραμματικές, παραμύθια, εφημερίδες, τραγούδια.

Επισημαίνεται ότι οι ελληνικές λέξεις είναι ουσιαστικά και ρήματα, ώστε δεν μπορούν να θεωρηθούν απλά δάνεια, δεδομένης της θεμελιώδους σημασίας των ουσιαστικών και ρημάτων σε κάθε γλώσσα. Εξάλλου, μεταξύ Διδυμοτείχου και Ορτακιόι υπήρχαν αποκλειστικά ελληνόφωνοι Πομάκοι γνωστοί με την ονομασία Μάρηδες και Γραβανίτες. Ενδεικτικά παρατίθεται κατάλογος με λέξεις ελληνικών ρημάτων και ουσιαστικών: Ρήματα: αργάσβαμ = εργάζομαι, αρέσβαμ = αρέσκομαι, αρνήσβαμ = αρνούμαι, αφορίσβαμ = αφορίζω, βιάσαμ = βιάζομαι, βολιάσβαμ = εμβολιάζω, βουλώσβαμ = βουλώνω, ζαπεικάσουβαμ = απεικάζω, ζηλώσβιαμ = ζηλεύω, ζυβγκαρωσβαμ = ζευγαρώνω, ακτοικιάσβαμ = κατοικώ, κερντίσβαμ = κερδίζω, κινήσβαμ = κινώ, λειψούβαμ = λείπω, μαρτυρήσβαμ = μαρτυρώ, μοιάζαμ = μοιάζω, ορίσβαμ = ορίζω, πατάξαμ = πατάσσω, νταπαιντέψαμ = παιδεύω, νταπάψαμ = παύω, στοιβάσβαμ = στοιβάζωτυπώσβαμ = τυπώνω, φτάσβαμ = φθάνω κ.λ.π. Ουσιαστικά: αργκάτ = εργάτης, βλαστάρ = βλαστάρι, γκωνία = γωνία, ντρούμ = δρόμος, έντρο = αδρός, εγκρίστρα = άγκιστρο, κεραμή = κεραμίδι, κλωβία = κλουβί (κλωβός), κουμίν = κάμινος, κρομμύντ = κρομμύδι, παιντεψία = παίδευση, παίπελ = παιπάλη (δηλαδή σκόνη), παναγκύρ = πανηγύρι, παρασπούρ = παρασπόρι, πέλκα = πέλεκυς σκύφαλα = σκύβαλα, στόμνα = στάμνα, σύνορ = σύνορο, φυτάρια = φύτρο, χρομύλ = χειρόμυλος, χορό = χορός κ.λ.π. Από έρευνα του Κ. Μητσάκη, διαπιστώθηκε ότι στα Πομάκικα συναντούμε το γνωστό τραγούδι Γεφύρι της Άρτας. Τραγούδι ευρύτερα γνωστό, με ρίζες πολύ πριν από τη μάχη του Ματζικέρτ (1071), στην Ελλάδα. Οι Πομάκοι απομονωμένοι γεωγραφικά, κοινωνικά και πολιτιστικά, διατήρησαν την πιο αρχαία μορφή του τραγουδιού που συγγενεύει με την παραλλαγή της Καππαδοκίας, όπου αρχικά γεννήθηκε.

Διαβάστε περισσότερα

Share:

Τα αρβανίτικα της Υδρας

ιστορία, η καταγραφή και η επιβίωση ενός ιδιώματος

Οταν ο ερευνητής της Ακαδημίας Αθηνών Τίτος Γιοχάλας αποβιβάστηκε στην Υδρα το 1987, με σκοπό να αρχίσει την έρευνά του για τη χρήση της πρώτης γλώσσας που χρησιμοποιήθηκε στο νησί, πλησίασε τον γηραιότερο αγωγιάτη και ρώτησε: «Di arberishe;» (ξέρεις αρβανίτικα;) για να λάβει την απάντηση: «What is this?». Οπως επισημαίνει στη δίτομη μελέτη του Υδρα / Λησμονημένη γλώσσα, αναφέρεται στη σταδιακή εξαφάνιση του ιδιώματος, μια εξαφάνιση που διήρκεσε περί τους τέσσερις αιώνες: «Η ελληνική γλώσσα και η ελληνική παιδεία που οι αρβανιτόφωνοι επεδίωκαν να ενστερνισθούν για να ενσωματωθούν στην ελληνική, αστική κοινωνία, για να γίνουν "καθώς πρέπει", εξασθένισε εσωτερικά τη διάθεσή τους να χρησιμοποιούν ανοιχτά τα αρβανίτικα· πίστευαν ότι η χρήση τους φανέρωνε χαμηλή κοινωνική προέλευση, που έπρεπε να αποσιωπηθεί, και ότι τους εμπόδιζε την ανέλιξη στην ελληνική κοινωνία, που απαιτούσε άψογη χρήση της ελληνικής».


Διαβάστε περισσότερα στην πηγή
Share:

αρβανίτικες παροιμιές και λεξιλόγιο

Παροιμίες  

Νιάτρε χα αγουρίδενε, νιάτρε μπίχετε. 
 Άλλος τρώει την αγουρίδα, άλλος ξυνίζει.  

Πο τε πεστίς λιάρτ, πεστίμα βγεν ντε προσοπία γιότε. 
Αν φτύσεις ψηλά το φτύσιμο θα πέσει στο πρόσωπό σου.  

Ε μπάρδε, ε τράσε, ε κούκε, ε μπούκουρε. Άσπρη, παχιά, κόκκινη, όμορφη. [το ιδεώδες της γυναικείας ομορφιάς. Μην μπερδεύετε το άσπρη και το κόκκινη, δε σημαίνει ...ερυθρόλευκη, απλώς το άσπρη αναφέρεται στην ομορφιά που δεν την βλέπει ο ήλιος και το κόκκινο στο αιματώδες χρώμα του προσώπου, το οποίο υποδηλώνει υγεία.]  

Γιάστε νγκα μούα, λιε τε γέτε εδε μότρα ίμ. 
 Μακριά από μένα κι ας είναι και για την αδερφή μου. 
 
Ννιέ ντι πσε γκιέζ ντι. Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα. 

Άι τσσε περμίερ ντε ντέτ ε τσσόν ντε κρίπ. 
Όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι. 
 
Πεσστίν' λιά, πεσστίν' hούντετε. Πεσστίν' πόσστε, πεσστίν' μιέκρετε. Φτύνω πάνω, φτύνω τα μούτρα μου. Φτύνω κάτω, φτύνω τα γένια μου. *Ντε σσκλερίσστε θόμι (στα ελληνικά λέμε): Φτύνω πάνω, φτύνω τα μούτρα μου. Φτύνω κάτω, φτύνω τ' αρχίδια μου. 

Ούτε πούλια καμ, ούτε με δέλπερινε λέξεμ. Ούτε κοτόπουλα έχω, ούτε με την αλεπού παλεύω. 
 
Ντε ντέρα ε κουφόιτ, σα τε ντούασσ μπιέρι. Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.

Νκα λιακρόρι τσσε νούκου hα, τσσε τε νιάσεν άμα ντίγγετε. Για τη χορτόπιτα που δεν θα φας, τι σε νοιάζει κι αν καεί. *Ντε σσκλερίσστε θόμι (στα ελληνικά λέμε): Λαδιά που δεν τη βλέπεις, τι σε νοιάζει κι αν απλώσει. 

Γκα γιάσστε γκα βάυα, σσούμε κρέγγε ντι. Έξω απ’ τον χορό, πολλά τραγούδια ξέρει. *Ντε σσκλερίσστε θόμι (στα ελληνικά λέμε): Έξω απ' τον χορό, πολλά τραγούδια λέει.

Αι τσσε θότε τε βερτέτενε, σ’κα ανάγγη νγα σσουμε ξίου. Αυτός που λέει την αλήθεια, δεν έχει ανάγκη από πολλά λόγια. 

Με πόρδε ζ’μπένετε ομλέτε. Με πορδές δεν φτιάχνεται ομελέτα. *Ντε σσκλερίσστε θόμι (στα ελληνικά λέμε): Με πορδές δεν βάφονται αυγά.  
Λεξιλόγιο και εκφράσεις 
 βετ πρεμιρεμ = πάω για κατούρημα 
βετ διεν = πάω για χέσιμο 
αι κιου =ζημιά  
ντοσα = γουρούνα  
ντερκ = γουρούνι  
μπουκ = ψωμί (καβοντορίτικα αρβανίτικα)

γκουτς=γουρούνι 
γκαματσε=γάτα (Φθιώτιδα) 
αρβανιτε κουσ κεντον τερ τε μπουκουρα γειτον 
μιρ μπρεμα=καλή εσπέρα 
μιρ νατα=καλή νύχτα  
Μιρ σ' έρδ'τ'= καλώς ήρθατε. 
Μιρ σ' ουγκέμ =καλώς βρεθήκαμε (έτσι λένε στην Άνδρο, αλλά αλλού μου είπαν λένε μιρ σ'ου τσούαμ'). 
ικ = φύγε ικ αντέι (ή αντέ) = φύγε από εκεί έα κ'τού = έλα εδώ έα κ'τέι = έλα από εδώ 
γκλιούχα ι ζόγκουτ=`η γλώσσα του πουλιού` όπως αποκαλούσαν τα αρβανίτικα 
μπούτσα=η σκύλα


γραμματική
Ολα τα ρήματα που στην Αττική και Βοιωτία τελειώνουν σε νι (νj προφέρεται, δηλαδή μαλακό ν, σαν το ν και το λ των Πατρινών), στα αρβανίτικα της Άνδρου λήγουν σε -ιτε. Δηλαδή: τσόιτε (βρίσκω) σσκόιτε (περνώ, με παχύ σ, sh) κ'ντόιτε (τραγουδώ) μπ'ιτε (μπëιτε, κάνω) ντ'ρτόιτε (μαστορεύω) και πολλά άλλα. Αντίστοιχα στην Αττική και Βοιωτία τα παραπάνω ρήματα τyα λένε τσόνj , κ'ντόνj , κλπ. 


Share:

βλάχικα-λατινικό ή ελληνικό αλφάβητο;

Τελευταίως υπάρχει αρκετή κινητικότητα στο ζήτημα ποιό αλφάβητο πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να καταγραφούν τα βλάχικα.Υπάρχουν δύο παρατάξεις,μια που υποστηρίζει τη χρήση του λατινικού αλφαβήτου και μια που υποστηρίζει το ελληνικό.Τα επιχειρήματα της πρώτης παράταξης,´των λατινιστών´,είναι ότι τα βλάχικα ως νεολατινική γλώσσα πρέπει να γράφονται στο λατινικό αλφάβητο όπως γράφεται η μητέρα τους η λατινική.Δεν είναι δυνατόν μια λατινική γλώσσα να γράφεται με άλλο αλφάβητο και η χρήση του ελληνικού δεν είναι δυνατόν να αποδόσει σωστά τα φωνήματα της βλαχικής και ότι η χρήση της ελληνικής αλφαβήτου είναι μια καθαρά εθνικιστική επιλογή.

Η δεύτερη παράταξη αντίθετα υποστηρίζει ότι το φυσικό θα ήταν τα βλάχικα να γράφονται στο ελληνικό αλφάβητο αφού τα βλάχικα και τα ελληνικά είχαν πάντα κοινή πορεία και γεωγραφία και ότι ο κύριος όγκος του πληθυσμού βλαχικής καταγωγής ζει στην Ελλάδα.Αποκλείουν τη χρήση διακριτικών σημείων,'καπέλλων' διότι θυμίζουν τα ρουμάνικα.Τελικά ποιός έχει δίκιο και πιο αλφάβητο πρέπει να χρησιμοποιηθεί; Τα βλάχικα είναι νεολατινική γλώσσα απόγονος της λατινικής των βαλκανίων και ομιλείται περίπου από 300000 άτομα (πηγή:wikipedia) στα Βαλκάνια,στην Ελλάδα,στα Σκόπια,στη Βουλγαρία,την Αλβανία,τη Σερβία,τη Ρουμανία αλλά και στο εξωτερικό.Ο κύριος όγκος του βλαχικού στοιχείου ζει στην Ελλάδα όπου όμως η κατάσταση της γλώσσας είναι χειρότερη από τις άλλες χώρες και μάλλον βαίνει προς εξαφάνιση.Η ακριβής απόδοση της προφοράς με λατινικά γράμματα,όσον αφορά μερικά γράμματα και δίφθογγους (τα b,d,g,mb,md,mg),είναι πιο εύκολη αλλά απαιτεί την προσθήκη διακριτικών σημείων (από κάποιους γίνεται χρήση των ´καπέλων´ που υπάρχουν και στα Ρουμάνικα),ίσως και δύο γραμμάτων,γ και δ, και επεξήγηση της προφοράς,ειδικά των ημιφώνων.Από την άλλη όμως και τα ελληνικά μπορούν να αποδόσουν αρκετά καλά τα βλάχικα με τη χρήση διακριτικών σημείων.H δυσκολία που παρουσιάζουν τα ελληνικά είναι στους διπλά γράμματα μπ,ντ,γκ,πρόβλημα το οποίο λύνεται με την προσθήκη ίσως τριών γράμματων (των b,d,g) ή τη χρήση κάποιου διακριτικού σημείου (π.χ. της περισπωμένης) πάνω από τα μπ,ντ,γκ και πάνω από τα φωνήεντα α,ε,ι ώστε να αποδοθούν τα ημίφωνα.Θεωρητικά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε αλφάβητο,ιστορικό ή 'ανιστόρητο'.Γλωσσολογικώς ίσως θα ήταν πιο λογικό να χρησιμοποιηθεί το λατινικό αλφάβητο.Αλλά και αυτό δεν είναι απόλυτο.Υπάρχει πλήθος λαών που δεν χρησιμοποιεί το αλφάβητο που θα του ταίριαζε γλωσσολογικά.Σλαβικοί λαοί όπως οι Κροάτες,οι Σλοβένοι,οι Τσέχοι,οι Σλοβάκοι και οι Πολωνοί χρησιμοποιούν το λατινικό αλφάβητο αντί του κυριλλικού. Όμως η χρήση ενός αλφαβήτου έχει πολιτικές προεκτάσεις.Δεκάδες είναι τα παραδείγματα της παγκόσμιας ιστορίας όπου αλλάζει το αλφάβητο κάποιας γλώσσας ώστε να απομακρυνθεί μια ομάδα από μια άλλη.Ή το αντίθετο να έρθει πιο κοντά μια ομάδα σε μια άλλη.Στην περίπτωση των βλάχικων η χρήση του λατινικού π.χ. αλφαβήτου θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί από κάποιους για την αποστασιοποίηση και τελικά την απόσπαση των βλάχων από τον εθνικό κορμό της Ελλάδας.Είναι ακόμη νωπές οι μνήμες της ρουμάνικης προπαγάνδας.Τελευταίως εμφανίστηκε και το φρούτο του 'βλαχισμού´,των βλάχων ως ανεξάρτητο έθνος.Όλα αυτά πολύ εύκολα μπορούν να φορέσουν το προσωπείο του σλόγκαν 'νεολατινική γλώσσα,λατινικό αλφάβητο´,το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις είναι πανομοιότυπο με το ρουμάνικο.Η άλλη πονηρή πλεύρα,που πολλές φορές φτάνει σε υπερβολές και αντιεπιστημονικές θέσεις του τύπου 'τα βλάχικα είναι διάλεκτος της ελληνικής' μπορεί να εκμεταλλευτεί τα παραπάνω με το πρόσχημα του κινδύνου της εθνικής συνοχής για να εξαφανίσει τη γλώσσα.Δηλαδή η μια πλευρά μπορεί να γίνει το ίδιο εθνικιστική με την άλλη. Συμπέρασμα είναι ότι το θέμα δεν είναι μαύρο ή άσπρο,αλλά γκρί.Το ζητούμενο πρέπει να είναι η διατήρηση της πολιτισμικής ετερότητας αλλά όχι η μετατροπή της σε πολιτισμική απομόνωση.Ίσως μια λύση θα ήταν η παράλληλη χρήση και των δύο αλφαβήτων,ελληνικού και λατινικού.
Share:

Τί μιλούν τα παιδιά απ' το Πακιστάν;


u d r u
(δεξιά προς αριστερά)

Τα ουρντού (اُردُو) είναι μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, μια από τις δύο επίσημες γλώσσες του Πακιστάν (η άλλη είναι τα αγγλικά) και μία από τις 22 επίσημες γλώσσες της Ινδίας.

Μιλιέται από περίπου 60 εκατομμύρια ανθρώπους ως μητρική γλώσσα και από δεκάδες εκατομμύρια ως δεύτερη γλώσσα κυρίως στο Πακιστάν (پاکستان) και την Ινδία. 

Η λέξη Πακιστάν γραμμένη στο καλλιγραφικό νασταλίκ.



Ήταν ένα εργαλείο συνεννόησης ανάμεσα στους μουσουλμάνους στρατιώτες κατά την κατάκτηση της βόρειας Ινδίας μέχρι τη Μπούρμα και της ανατολικής Περσίας.


Η λέξη 'ουρντού' προέρχεται από τα τούρκικα και σημαίνει 'στρατώνας' είτε 'ορδή'.

Τα ουρντού είναι αποτέλεσμα της επαφής της ινδικής και μουσουλμανικής Ινδίας.

Η αυτοκρατορία των Μόγκουλ.
Το τουρκοαφγανικό σουλτανάτο του Δελχίου εισήγαγε πολλές περσικές λέξεις στα ντόπια χίντι και τελικά προέκυψαν τα ουρντού τα οποία υιοθετήθηκαν και ως επίσημη γλώσσα.

Την παράδοση συνέχισε η αυτοκρατορία των Μόγκουλ στην Ινδία. 


Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των στρατιωτών ήταν περσικής καταγωγής,ενώ οι υπόλοιποι ήταν τουρκικής και αραβικής.

Επίσημη γλώσσα της κυβέρνησης αυτών των περιοχών αρχικά ήταν τα περσικά φάρσι,αλλά γρήγορα υιοθετήθηκαν τα ουρντού για να εξυπηρετείται η συνεννόηση με όλους τους στρατιώτες.


προέλευση λεξιλογίου

Το λεξιλόγιο των ουρντού αποτελείται κατά 70% από περσικές λέξεις και  το υπόλοιπο 30% έιναι ένα μίγμα από τουρκικές και αραβικές.

 Η γραμματική έχει περσικά και αραβικά στοιχεία αλλά δεν λείπουν και στοιχεία που είναι μοναδικά στα ουρντού και δεν συναντόνται ούτε στα αραβικά,ούτε στα περσικά.

Πρόσφατα έχουν υιοθετηθεί πολλές αγγλικές λέξεις  και λέξεις χίντι εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης και της επιτυχίας που έχει στο Πακιστάν το Μπόλιγουντ,η ινδική κινηματογραφική βιομηχανία.


πού μιλιούνται

Παρ'όλο που τα ουρντού είναι η επίσημη γλώσσα του Πακιστάν (160 εκ. περίπου πληθυσμός ) μόνο το οχτώ τοις εκατό του πληθύσμου την μιλάει ως μητρική.Οι υπόλοιποι την μιλούν ως δεύτερη γλώσσα την οποία μαθαίνουν στο σχολείο από νεαρή ηλικία.


Η γλώσσα εκτός από το Πακιστάν και την Ινδία είναι διαδεδομένη και σε κοινότητες του εξωτερικού στην Ευρώπη,Σαουδική Αραβία κ.α. χώρες ,την πακιστανική διασπορά τα μέλη της οποίας υπολογίζονται σε 7 εκατομμύρια.

Η πακιστανική κοινότητα στην Ελλάδα είναι ευμεγέθης και υπολογίζεται ότι αριθμεί περίπου 80.000 άτομα!Επιπλέον, στο Πακιστάν ζουν,εδώ και 25 χρόνια, πέντε εκατομμύρια Αφγανοί πρόσφυγες οι οποίοι έχουν μάθει αρκετά καλά τη γλώσσα λόγω της πολυετούς παραμονής τους στη χώρα.

αδερφές γλώσσες


Μαζί με την αδερφή της γλώσσα,τα Χίντι (Hindi), αποτελούν τα χιντουστάνι (Hindustani) τα οποία είναι η 4η πιο ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο σε αριθμό ομιλητών.


Το λεξιλόγιό της είναι επηρεασμένο από τα περσικά και τα αραβικά κυρίως ,αλλά τελευταία άρχισε να επηρεάζεται από τα αγγλικά.Αντίθετα τα Χίντι αντλούν το δανεικό λεξιλόγιό τους από τα Σανσκριτικά.

Μπορούμε να πούμε ότι στο βασικό επίπεδο τα ουρντού και τα χίντι είναι η ίδια γλώσσα.Αλλά η διαφορά τους είναι μεγάλη στο τεχνικό ή λογοτεχνικό λεξιλόγιο.



αλφάβητο ουρντού

اردو تہجی 
 Urdu Tahajjī 
Ουρντού ταχάτζι 

To αλφάβητο που χρησιμοποιείται για τη γραφή των Ούρντου είναι μια παραλλαγή του περσικού ή αλλιώς περσοαραβικού αλφαβήτου το οποίο προέρχεται από το αραβικό.

Ουσιαστικά προκείται για το αραβικό αλφάβητο στο οποίο έχουν προστεθεί περσικά αλλά και επιπλέον γράμματα για να αποδόσουν ήχους που δεν υπάρχουν στα αραβικά και τα περσικά.


 Αποτελείται από 38 γράμματα και συνήθως γράφεται δεξία προς τα αριστερά,όπως τα αραβικές και όλες οι γραφές που προέρχονται από αυτά.

Για τη γραφή συνήθως χρησιμοποιούνται τα καλλιγραφικά Νασταλίκ ενώ για τα αραβικά  χρησιμοποιούνται κατά κανόνα τα Νάσχ.Κάθε γράμμα έχει τέσσερις μορφές ανάλογα με τη θέση του μέσα στη λέξη.

Το στιλ γραφής νασταλίκ είναι η περσική καλλιγραφία το οποίο είναι πιο γρήγορο στη γραφή και ταιριάζει πιο πολύ στη χειρογραφή.

Γράφονται μόνο τα μακρά φωνήεντα,ενώ για την απόδοση των βραχέων χρησιμοποιούνται πνεύματα,τα οποία όμως συνήθως παραλείπονται.

Μόνο στο Κοράνι αυτά τα πνεύματα χρησιμοποιούνται ευρέως ώστε να διαβάζονται σωστά και  να μην παρανοούνται οι λέξεις.


Το αλφάβητο ουρντού

αλφάβητο ουρντού


τα γράμματα και η προφοράς τους
 
Γράμμα Όνομα γράμματος μεταγραφή IPA
ا alif - -
ب be b [b]
پ pe p [p]
ت te t [t̪]
ٹ ṭe [ʈ]
ث se s [s]
ج jīm j [d​͡ʒ]
چ che ch [t​͡ʃ]
ح baṛī he h [h]
خ khe kh [x]στο
د dāl d [d̪]
ڈ ḍāl [ɖ]
ذ dhāl dh [ð]
ر re r [r]
ڑ aṛ [ɽ]
ز ze z [z]
ژ zhe zh [ʒ]
س sīn s [s]
ش shīn sh [ʃ]
ص su'ād [ʂ]
ض zu'ād [z]
ط to'e t [t]
ظ zo'e [ʐ]
ع ‘ain ' -
غ ghain gh [ɣ]
ف fe f [f]
ق qāf q [q]
ک kāf k [k]
گ gāf g [ɡ]
ل lām l [l]
م mīm m [m]
ن nūn n [n]
و vā'o v, o, or ū [ʋ], [oː], or [uː]
ہ, ﮩ, ﮨ choṭī he h [h]
ھ do chashmī he h [ʰ]
ء hamza ' [ʔ]
ی ye y, i [j] or [iː]
ے bari ye ai or e [ɛː], or [eː]





λεξιλόγιο και φράσεις ουρντού



μερικές εκφράσεις:


-Μιλάτε αγγλικά/ουρντού;           
 Kya Aap Angrezi/Urdu Bool Sakte Hain
کیا آپ انگریزی/اردوبول سَکتےہیں؟

-λίγο. Sirf Thori Si صرف تھوڑی سی
-Πώς σας λένε; Aap Ka Naam Kya Hai? آپ کانام کیاہے؟
-Με λένε (το όνομά μου είναι ) ... Mera Naam..... Hey میرانام۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ہ
μέραα μπhάιo αδερφός μου



ατσάκαλά,ναιاچھا
τζίι χάανναιجي ہاں
ναχί   όχιنہيں
πατάανο δρόμος,η διεύθυνση 
νάαμτο όνομα نام
γκhαρτο σπίτιگھر



 

διάταξη πληκτρολογίου ούρντου




σχετικές γλώσσες Πουντζάμπι  


Ταινία στα ουρντού με αγγλικούς υπότιτλους.



σχετικές αναρτήσεις
εξωτερικοί σύνδεσμοι
αλφάβητο ουρντού hugo's urdu alphabet page
μαθαίνουμε ούρντου (στα αγγλικά) Learn Urdu
λεξικό ούρντου-ελληνικό http://www.mobile-translator.net/el/urntoy-ellinika-online-lexiko.php                                       



Share:

Translate from English,Russian into Greek

Translate

Τελευταια γλωσσα που προστεθηκε.

Recently updated posts. Πρόσφατες

Popular Posts

Recent comments

Labels

Blog Archive