Το ούμλαουτ (umlaut) είναι ένα γλωσσικό φαινόμενο κατά το οποίο ένα φωνήεν μέσα
στη λέξη προφέρεται πιο πολύ σαν ένα άλλο που ακολουθεί ή σαν ημίφωνο. Στα γερμανικά γράφεται σαν δύο τελίτσες που μπαίνουν πάνω στο φωνήεν ,π.χ. ä, ö, ή ü.Τα φωνήεντα που παίρνουν το ούμλαουτ προφέρονται πιο κλειστά ä (εε), ö (ο κλειστό) , ü (ιού).
Μέσα σε μια λέξη όταν υπάρχει ένα φωνήεν που προφέρεται στο πίσω μέρος του στόματος και ακολουθεί ένα άλλο που προφέται στο μπροστινό ,απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια.Έτσι εμφανίστηκε στις γερμανικές γλώσσες το γλωσσικό φαινόμενο ούμλαουτ το οποίο στην ουσία φέρνει τα δύο φωνήεντα πιο κοντά το ένα στο άλλο αλλάζοντας την προφορά,ώστε η λέξη να μπορέσει να προφερθεί πιο εύκολα.
Η διαδικασία αυτή της εξέλιξης του ούμλαουτ ξεκίνησε στις γερμανικές γλώσσες τον 5ο αιώνα μ.Χ. περίπου και τις επηρρέασε όλες πλην των γοτθικών.
Μέσα σε μια λέξη όταν υπάρχει ένα φωνήεν που προφέρεται στο πίσω μέρος του στόματος και ακολουθεί ένα άλλο που προφέται στο μπροστινό ,απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια.Έτσι εμφανίστηκε στις γερμανικές γλώσσες το γλωσσικό φαινόμενο ούμλαουτ το οποίο στην ουσία φέρνει τα δύο φωνήεντα πιο κοντά το ένα στο άλλο αλλάζοντας την προφορά,ώστε η λέξη να μπορέσει να προφερθεί πιο εύκολα.
Η διαδικασία αυτή της εξέλιξης του ούμλαουτ ξεκίνησε στις γερμανικές γλώσσες τον 5ο αιώνα μ.Χ. περίπου και τις επηρρέασε όλες πλην των γοτθικών.
No comments:
Post a Comment